Bergen

Op de bergen en de wandelroutes, op de Inn bergdal, met een uniek uitzicht op het Oberengadin. Een adembenemend uitzicht op de vier meren en het wereldberoemde St. Moritz, een zicht tot over de bergtoppen en tot aan de horizon.

In just eight minutes, the new, wheelchair-accessible funicular glides from Schönegg up to Zug’s local mountain.

Overzicht over de stad Zurich, de Glarner Alpen, Centraal-Zwitserland en delen van het middenland - het beste vanaf de vrij toegankelijke uitzichttoren.

Een buitengewoon steile ijswand is kenmerkend voor de Lenzspitze, ook wel “Südlenz” genaamd. Hij maakt deel uit van de Mischabelgroep in de Walliser Alpen.

Dit is de hoogste top van het kanton Graubünden. De Piz Bernina valt op door zijn bijna vrijstaande ligging en biedt zo een uniek uitzicht vanaf de top.

De Hobärghorn maakt deel uit van de Nadelgrat, een van de mooiste bergkammen in de Alpen waarvan de oversteek erg populair is. Meestal gaan bergbeklimmers op pad vanuit de Domhütte.

De Grosses Fiescherhorn wordt volledig omringd door gletsjers en valt vooral op door zijn steil aflopende noordwand. Hij staat op de grens tussen de kantons Bern en Wallis.

De 1606 meter hoge Chasseral biedt je een adembenemend 360° panorama. Deze piek is een droombestemming voor liefhebbers van de natuur en van avontuur.

Het Unesco-werelderfgoed “Swiss Alps Jungfrau-Aletsch” ligt op een steenworp afstand en 20 kilometer verderop zie je de Aletschgletsjer – een uitkijkpunt om op je gemak van te genieten.

De huisberg van Solothurn in de eerste en hoogste Juraketen is een waar wandelparadijs met indrukwekkende vergezichten.

Een moeilijke en verraderlijke berg in de Walliser Alpen. Ook bekend als “De Mensenvreter” – dus alleen iets voor ervaren bergbeklimmers.

Wel iets heel bijzonders is er op de Lunghinpas te bewonderen. Precies op het hoogste punt van de pas bevindt zich namelijk de enige drievoudige waterscheiding van Europa.

De Allalinhorn maakt deel uit van het Mischabel-massief. Het is een van de minder moeilijke vierduizenders en is daarom zeer populair bij bergbeklimmers.

De bijna perfecte piramidevorm van deze berg heeft kunstenaars telkens weer geïnspireerd, zo ook Ferdinand Hodler (1909), Paul Klee (1915) en Cuno Amiet (1926). De 2362 m. hoge top van de piramide bereikt men moeiteloos in dertig minuten met het kabelspoor vanaf Mülenen.

Zijn eerste beklimmer was een Oostenrijker genaamd Ludwig von Welden. De Ludwigshöhe, de zuidelijkste vierduizend meter hoge top van Zwitserland, kan via verschillende uitdagende routes worden beklommen.

De hoogvlakte tussen Bielersee en Chasseal. op circa 800 m hoogte, is al meer dan 100 jaar toegankelijk via de kabelspoortrein van Ligerz naar Prêles.

Overeenkomstig zijn naam is de Weissmies (Weiss Moos) bedekt met wit “mos”, ofwel sneeuw. Dit is de hoogste top van de Weissmiesgroep, in de buurt van Saas-Fee.

De Stecknadelhorn ziet er op het eerste gezicht niet erg spectaculair uit. Maar wie de berg in de Mischabelgroep beklimt, komt ook over de Nadelgrat – een absoluut hoogtepunt voor elke bergbeklimmer.

Al bijna 200 jaar worden er in het Rigi Kulm gasten welkom geheten. Het hotel bekoort door zijn ligging vlak bij de top van de Koningin van de Bergen.

Aan de voet van het Gotthardmassief bij Airolo-Pesciüm rijst een magische berg op die in de winter een paradijs wordt voor skiërs en sneeuwliefhebbers, terwijl het in de zomer een ideale bestemming is voor fietsers en wandelaars.

Hoewel de Strahlhorn technisch gezien niet erg moeilijk is, heb je er wel een goede conditie voor nodig. Hij ligt in de Walliser Alpen, boven Saas-Fee.

Niet ver van Zinal rijst de markante spits van de Zinalrothorn de lucht in. Het is een ideale top om te beklimmen en dus enorm geliefd bij alpinisten.

De bergkam van de Alphubel lijkt meer op een heuvel dan op een bergtop, maar de beklimming van deze vierduizender in de Allalingroep is niet te onderschatten en vergt een uitstekende conditie.

De rit naar de Titlis is echt een belevenis. Eerst met de kabelbaan TITLIS Xpress naar het middenstation, dan verder met de TITLIS Rotair, de eerste draaiende kabelbaan ter wereld, helemaal naar de top.

Naast de Eiger en de Mönch rijst de Jungfrau in de Berner Alpen hoog de lucht in. Even imposant als de berg zelf is het uitzicht van bovenaf.

Het Rhônedal bij Füssen, 2000 m lager. Indrukwekkend, vanaf hierboven zijn de spoorweg en de auto's op de snelweg onder Sion te zien. Een echt observatiepunt in Midden-Wallis.

Niet ver van Zermatt troont de voor een groot deel in ijs gehulde Dent Blanche. Hij vormt de afsluiting van het dal van Zinal en is een zaak voor ervaren alpinisten.

Het Bleniodal vormt samen met de Leventina een uitzichtrijke bergkam tussen de Pizzo Malore en de televisiemast op de Matro.

Als onderdeel van het bekende “bergtrio” is de Mönch niet alleen bij alpinisten geliefd. De berg is echter buitengewoon uitdagend en moet ondanks zijn vele bezoekers niet onderschat worden.

Het rotsige karstlandschap van de Silberen is uniek in Zwitserland met het grootste karstklovenveld van Zwitserland.

Vanuit Vevey rijdt de kabelspoortrein via Blonay naar het uitzichtpunt met de openlucht tentoonstelling over ons zonnestelsel en het heelal. In de lente staan de weiden vol narcissen.

Vierhonderd meter boven het dorp ligt de uitzichtskam Sareis, bereikbaar met de stoeltjeslift. Bergrestaurant en uitgangspunt voor wandeltochten in het Lichtensteinse bergland, zoals bijvoorbeeld op het vorstin-Gina-pad.

De klim naar de Dent d'Hérens is een van de meest spectaculaire vierduizender-beklimmingen. De berg in de schaduw van de Matterhorn maakt deel uit van de bergkam op de grens tussen Italië en Zwitserland.

Aan de noordzijde van het kalkgebergte Schrattenfluh, in kanton Luzern, maar eigenlijk al bijna in het Emmental, want hier wordt de beste Emmentaler kaas gemaakt. Aan de noordzijde van de Schrattenfluh, in kanton Luzern, maar eigenlijk al bijna het Emmental. De Marbachegg is onderdeel van de Unesco Biosfeer Entlebuch.

Vanaf de boot naar een prentbriefkaart uitzicht - met tussenstop op zonneterras Beatenberg boven de Thunersee. Eiger, Mönch en Jungfrau tonen zich net zoals de steenbokken op de weg naar de Gemmenalphorn.