San Bernardino
Inleiding
Vlakbij het hoogste punt van de bergpas ligt het kleine vakantieplaatsje San Bernardino. Moerassen, dennenbossen en de speciale flora geven San Bernardino een unieke atmosfeer. De vochtige weiden rondom het dorp zorgen voor de soortenrijkste veenflora in het zuiden van de Alpen. In de winter, als de pasweg gesloten is, wordt San Bernardino een wintersportparadijs.
Vanaf Chur via Thusis en door het Hinterrheindal en de Bündner vakantieregio Splügen/Rheinwald gaan er een hoofdweg en snelweg naar Hinterrhein. Terwijl de snelweg tot aan het dorp San Bernardino in de tunnel verdwijnt, gaat de pasweg naar een hooggelegen, mystiek veenlandschap met spiegelende waterlopen en gletsjermolens, naar de San Bernardinopas op een hoogte van 2065 m en naar het mooie bergmeer Lago Moesola.
Hoewel je nu in het ten zuiden van de Alpen gelegen Italiaanse spraakgebied bent, ben je nog lang niet in Ticino: meer dan 40 kilometer gaat de straat door het zuidelijk gelegen Bündner dal Misox (Valle Mesolcina).
De Bernardinopas werd al door de Romeinen gebruikt. De belangrijkste hindernis was niet de pas zelf, maar de moeilijke weg door de 300 m diepe Rijnkloof tussen Thusis en Zillis, die niet toevallig de naam Via Mala ("slechte weg") draagt.
