Bever
De bever als bouwmeester geeft ons landschap vorm.
Wie aandachtig voorbij een rivier op de Zwitserse Hoogvlakte gaat, botst op bomen en struiken met opvallende knaagsporen. Hier was een bever aan het werk. Het grootste inheemse knaagdier leeft verborgen in een aardhol dat alleen onder water bereikbaar is. Zo beschermt hij zichzelf en zijn jongen tegen ongewenste gasten. In de schemering haat hij dan zwemmend op zoek naar voedsel. Opdat zijn aardhol in het water blijft en hij door het water tot zijn voedsel komt, bouwen bevers dammen. Ze slepen daarvoor takken en klei naar zich toe. Bevers zijn zuivere vegetariërs. Natuurlijk staan takken van weiden, essen of populieren op het menu. Maar het mag ook moerasspirea, kattenstaart, paardenbloem of ook wel maïs of suikerbiet zijn. Meer bepaald in de herfst velt hij ook grote bomen om aan de takken te kunnen komen. Bevers zoeken hun voedsel alleen in de onmiddellijke nabijheid van een waterloop. Zo kunnen ze bij gevaar snel het veilige water induiken.
Meer informatie
| Latijnse benaming: | Castor fiber |
| Biotoop: | Meren, rivieren en beken op de Zwitserse Hoogvlakte |
| Grootte: | Kop-romplengte 80 - 100 cm |
| Gewicht: | 23 - 30 kg |
| Populatie: | 1.600 dieren |
| Winterslaap: | Geen winterslaap |
| Geboorte: | Mei |
Bron Pro Natura