Als je aan Ticino denkt, denk je meestal aan Locarno, Lugano of Bellinzona. Maar er is nog veel meer te ontdekken. Het is de moeite waard om de steden te verlaten en de kleine zijdalen in te gaan. Het is maar een korte trip van Bellinzona naar Biasca. Hier vertakt het dal Valle di Blenio zich in oostelijke richting. In deze vallei laat Ticino zich zien zoals het oorspronkelijk was. Veel is nog precies zoals eeuwen geleden. Er zijn geen snelwegen of spoorlijnen naar het dal. Als je hiernaartoe komt, moet je de tijd nemen. Tijd om het dal in al zijn pracht te zien. Tijd om de idylle op je te laten inwerken. En tijd om te ontspannen. 

Groene weiden, kleurrijke veldbloemen, ruige bergtoppen, sprookjesachtige bossen en daarboven een stralend blauwe hemel. Wat als een plaatje in een boek klinkt, is werkelijkheid in Valle di Blenio. Een ware idylle, ook bekend als Valle del Sole of dal van de zon. Dankzij de ontelbare uren zonneschijn zijn er zelfs wijngaarden in het dal. Valle di Blenio maakt niet alleen indruk met zijn natuur en zijn keuken. Het dal biedt ook een breed scala aan culturele activiteiten. Van etnologisch museum tot kunstgalerie en chocolademuseum, je vindt hier alles. 

Ze groeide op in Valle di Blenio en woont er nog altijd. Angela is fervent natuurliefhebber. Ze brengt elke vrije minuut buiten door. Een spontane wandeling na het werk? Of toch liever een mountainbiketochtje? Angela doet mee. 

De beste manier om de mooiste plekjes in Valle di Blenio te ontdekken is met je wandelschoenen aan. De meerdaagse Trekking del Sole of zonnetrektocht verbindt de mooiste wandelroutes en berghutten in Valle di Blenio. Op zes ontspannen dagetappes voert de langeafstandswandelroute door dichte bossen en langs Ticino-bergdorpjes, langs diepblauwe bergmeren en over Alpenpassen. 

Het is een zachte zomerochtend. Het gras is nog vochtig van de nachtelijke dauw. Angela heeft al ontbeten. Ze is klaar voor de tweede etappe van de Trekking del Sole. Met haar wandelrugzak in de hand loopt Angela naar de schoenenruimte. De berghutsloffen worden opgeborgen en de wandelschoenen gaan aan. Nu is ze klaar om te vertrekken. De etappe van vandaag begint rustig. Eerst gaat het rechtdoor naar de Alpe Quarnei. 

Vanaf de alpenweide gaat de route eerst geleidelijk omhoog langs een beekje. Maar het wordt al snel steiler. De route slingert in een constante zigzag omhoog. Hoe hoger Angela klimt, hoe rotsachtiger het wordt. Op iets minder dan 2400 meter is het de moeite waard om een korte pauze in te lassen. De wandelroute wordt hier even iets vlakker en biedt een prachtig uitzicht over Val Malvaglia achter je. De laatste 250 meter naar de Passo del Laghetto zijn zwaar. Tussen stenen en berggruis gaat de route recht de berg op. 

Boven op de pas gaat een compleet nieuwe wereld open. Het bergmeertje Laghetto dei Cadabi ligt hier prachtig in de omgeving verscholen. Het betoverende meer is een van de hoogste in Ticino. Wie durft, springt in het ijskoude bergmeer voordat de tocht verder gaat. De wandelroute loopt geleidelijk bergafwaarts naar de morene van de Adula-gletsjer. Klimaatverandering merk je ook hier. Helaas is er niet veel meer over van de gletsjer. Het uitzicht op de Adula, de hoogste bergpiek in Ticino, is niettemin indrukwekkend. 

De Adula-berghut van de Zwitserse Alpenclub is al van verre zichtbaar. Als een arendsnest ligt hij op een rotspunt. Er verschijnt een glimlach op Angela's gezicht. Ze verheugt zich op de gezellige avond in de berghut. De Adula-berghut heeft het charmante karakter van een traditionele berghut. Het stenen gebouw en de knusse woonkamer vertellen verhalen van vervlogen tijden. De 24 slaapplaatsen hebben in de loop der jaren duizenden wandelaars gehuisvest. En vandaag is Angela hier te gast. Nadat ze zich in de berghut heeft aangemeld, geniet ze buiten van de laatste zonnestralen.

Tijdens het avondeten in de berghut zit Angela aan tafel met andere bergbeklimmers en wandelaars. De eenvoudige driegangenmaaltijd met salade, een warm hoofdgerecht en dessert smaakt na een dag wandelen nog heerlijker dan anders. Angela is altijd onder de indruk van wat er in de eenvoudig ingerichte keuken van de berghut met maar een paar ingrediënten tevoorschijn wordt getoverd. Ze geniet ook van het gezelschap van gelijkgestemde mensen. De gesprekken zijn inspirerend en motiverend. Wandelen in de frisse lucht maakt je moe. Angela trekt zich al snel terug in het slaapvertrek en kruipt in haar slaapzak. 

Frisse lucht blaast door het raam de slaapruimte in. Uitgerust pakt Angela haar spullen. Na het ontbijt trekt Angela haar wandelschoenen aan en is ze klaar voor de volgende etappe. Vanaf de berghut Capanna Adula CAS loopt de route door het mooie Carassinodal. Langs de Carassinabeek daalt de grindweg zachtjes af door het brede dal. Het landschap staat in schril contrast met de vorige etappe. Je zult hier tevergeefs zoeken naar ruige rotsen en kliffen. Weelderig groene weiden, alpenrozen en naaldbomen sieren het landschap. 

Vlakbij het einde van het dal ligt Alpe della Bolla. Als je van kaas houdt, moet je zeker de alpenkaas proberen. Langs het Carassina-stuwmeer loopt de wandelroute al snel door een tunnel. Dan ziet Angela het turkooisblauwe water. Het Luzzone-stuwmeer slingert diep het dal in. Wat een kracht moet die stuwdam hebben om al dat water vast te houden! Na een paar haarspeldbochten staat Angela op de stuwdam. 

De Luzzone-stuwdam is 160 meter hoog. Als je goed naar de muur kijkt, zie je kleine gekleurde klimgrepen. Kun je hier echt tegen de stuwdam opklimmen? Dat klopt. Van onderen naar boven zijn er zo'n 650 klimgrepen op de klimwand. Enthousiaste en ervaren klimmers overwinnen de wand in vijf touwlengtes. Een ongeëvenaarde uitdaging. De klimwand is de langste kunstmatige klimroute ter wereld.  

Angela kijkt vol ontzag toe hoe twee jonge klimmers de wand beklimmen. Vroeger klom ze zelf, maar vandaag zijn de 160 meter te veel. Maar ze deelt in de opwinding. Het is geweldig om te zien hoe twee zulke jonge mannen samen de klimwand bedwingen. Angela feliciteert ze en trekt zich dan terug aan de stille oever van het meer. 

Na de adrenalinestoot van het kijken naar de klimmers geniet Angela van een korte pauze bij het stuwmeer. Er staat geen zuchtje wind. De omringende bergen weerspiegelen zich in het gladde meer. Het is muisstil. Alleen het getjilp van vogels is te horen. Heerlijk ontspannend. En Angela gaat net zo ontspannen verder met haar wandeling. De dagbestemming van vandaag is de berghut Capanna Motterascio van de Zwitserse Alpenclub.