ViaFrancigena

In het jaar 990 keerde Sigerich, aartsbisschop van Canterbury, van Rome terug naar Engeland en beschreef bij de etappes van zijn reis op de route die al in de Romeinse tijd bekend was. Zijn reisschema wordt tegenwoordig gezien als de oudste beschrijving van de ViaFrancigena door Europa. Na de val van het Romeinse rijk bleef de Frankenstrasse een van de belangrijkste doorgaande verkeerswegen die werd gebruikt door kooplieden, soldaten en koningen. Vanaf 1300 fungeert het pad als belangrijke Europese pelgrimsroute, die Zwitserland via de Jura en de Alpen doorkruist.

De Zwitserse etappes beslaan zeer afwisselende landschappen en behoren zonder twijfel tot de spectaculairste op de Europese pelgrimsroute. Het pad van Sainte-Croix naar Vuiteboeuf volgt een in Zwitserland unieke karrenspoorroute en vervolgt dan de vredige Venoge tot aan het Meer van Genève, waarbij een stop bij de Abdij van Romainmôtier of bij de Romeinse mozaïeken van Orbe zeer de moeite waard is.

Vanaf Lausanne loopt de ViaFrancigena door de wijngaarden van Lavaux tot aan de knik in de Rhône. Vanaf de antieke stad Octodurus kronkelt de route via een door de onstuimige Dranse gevormde smalle pas tot aan de noordelijke helling van de Grote Sint-Bernardpas. In de Val d’Entremont wordt de route omzoomd door middeleeuwse dorpen en bereikt het pad zijn hoogtepunt in de bekende Combe des Morts.