Plié en diepsneeuw.
Scrollen
Inleiding
De deur naar haar carrière als prima ballerina op de podia van de wereld stond voor haar open. Maar de passie voor toerskiën in de bergen van Wallis was sterker. Nu combineert Stephanie Schelling de twee schijnbaar tegenstrijdige hobby's met elkaar.
Lötschental
Het skigebied Lauchernalp, authentieke Walliser dorpen, het wilde en romantische landschap: het Lötschental is een insidertip en is een eldorado voor freeriders en toerskiërs.
Kaart
Passie voor dansen en sneeuw
Stephanie Schelling danst al vanaf haar vijfde jaar en geeft als dansleraar les in ballet en moderne dans. In haar vrije tijd ruilt ze de balletschoenen voor skischoenen om haar tweede grote passie te volgen: freeriden en toerskiën.
Deze nabijheid van de natuur, de frisse lucht, de vrijheid – dat is wat ik zo leuk vind aan een toerskitocht.
Eindeloze poedersneeuwdroom
Sneeuwkristallen glinsteren, geen spoor te zien in de zachte sneeuwdeken. Stephanie's buik begint te kriebelen. Alleen al de gedachte aan poedersneeuwhellingen laat bij haar gelukshormonen vrij. Vanaf haar vijfde jaar skiet ze al, vanaf de tienerjaren skiet ze graag naast de piste, op zoek naar perfecte diepsneeuw. De bergwereld rondom haar woonplaats biedt bijna eindeloze mogelijkheden.
Bijna op de podia van de wereld beland
Net zo groot als Stephanie's verlangen naar poedersneeuw is haar passie voor dansen. Als klein meisje volgde ze haar voorbeeld, haar grote zus, met ballet. Bij toeval kreeg ze de kans om auditie te doen bij de Tanz Akademie Zürich – en ze kreeg meteen een van de felbegeerde opleidingsplaatsen. De deur naar de grote podia van de wereld stond wagenwijd open.
Zoals ieder meisje droomde ik ervan om ooit prima ballerina te worden.
Stephanie bleef een jaar lang op de gerenommeerde balletschool in Zürich. Maar ze vond de opleiding nogal stijf. De keiharde trainingen in de talentenfabriek verpestte bijna haar plezier in het dansen. Stephanie ging terug naar Wallis. Maar ze gaf het dansen niet op. In tegendeel: ze begon les te geven in ballet en moderne dans. En ze danst nog steeds.
In Zürich had ik onwijs heimwee naar de Walliser bergen en de sneeuw.
Stilte, bergen – en voorpret voor de afdaling.
De lucht is ijskoud, het uitzicht kristalhelder. De absolute stilte wordt alleen doorbroken door het geluid van de wind die aan je kleren rukt. Stephanie en haar man Andreas staan op de top. Rondom, bergtop na bergtop, allemaal diep besneeuwd. Naar het zuiden en westen toe komen de prominente vierduizenders samen, ver daaronder ligt lieflijk het diep besneeuwde Lötschental. Het lijkt alsof je op het dak van de wereld staat. Dit uitzicht is de beloning voor de inspannende beklimming.
Lompe skischoenen, zware rugzak, brede ski's, ijskoud – het totale contrast met ballet? Niet voor Stephanie. De fijne pasjes van het ballet laten hun effect zien in haar elegante skistijl en in het gevoel voor perfecte belasting in de bochten. De inspanningen van het skiën geven haar extra uithoudingsvermogen tijdens het dansen.
's Ochtends vroeg uit de veren, een top beklimmen op toerski's door ongerepte, besneeuwde landschappen – dat is Stephanie's perfecte winterdag. En daarna het hoogtepunt: een schitterende afdaling in de stuivende diepsneeuw. Stephanie en Andreas razen de diepte in. Pure vreugdekreten zijn te horen terwijl ze in brede bochten het dal in schieten.
Na de toerskitocht een Walliser schotel en een glas witte wijn – dat is de perfecte afsluiting.
Een geslaagde toerskitocht eindigt voor Stephanie niet bij de laatste bocht, maar op het zonneterras. De blikken gaan weer omhoog naar de top, dwalen over de sporen die nu de hellingen en couloirs sieren. De adrenaline zakt weg, diepe tevredenheid verspreidt zich. De gezichten blijven stralen – en iedereen verheugt zich op de volgende toerskitocht.
We hebben hier gewoon alles: veel sneeuw, hoge bergen, zon – ik zou nergens anders liever zijn.
