Steenbok
In Zwitserland leven circa 17.000 steenbokken. Dat is absoluut geen vanzelfsprekendheid, want in het kanton Graubünden, waarvan op het wapenschild een steenbok prijkt, werd er tot in de 19e eeuw op hen gejaagd, tot ze met uitsterven bedreigd waren. In het nationale park kreeg de steenbok dan tussen 1920 en 1934 een nieuwe habitat.
De hoornen zijn het meest opvallende kenmerk van de steenbokken. Ze zijn groot en imposant bij de steenbokken, kleiner en fijner bij de steengeiten. Bijna werd de hoorn de Alpendieren fataal. Als felbegeerde grondstof voor medicijnen, maar ook als waardevolle trofee werd er op de steenbokken jacht gemaakt en werden ze in het Zwitserse Alpengebied uitgeroeid. Dankzij een fok- en hervestigingsprogramma zijn er vandaag de dag weer zowat 17.000 steenbokken in Zwitserland. Wie ze in de zomer wenst te zien, moet helemaal naar boven.
Wil je in de zomer steenbokken zien, dan moet je de bergen op. Deze berggeiten klimmen maar wat graag omhoog in rotsachtige streken, en dan gaan ze tot ver boven de bomengrens. Gelukkig zijn er ook kuddes steenbokkken die in de buurt van de kabelbaanstations of aan de dorpsrand hun graasbasis gevonden hebben. Zo bijvoorbeeld in Pontresina. Zodra de eerst grassprieten in het dal boven de grond uitkomen, begeven de steenbokken van de Albris-kolonie zich in de richting van de bovenste dorpsrand. En daar kun je ze heel goed gadeslaan terwijl ze aan het grazen en zonnebaden of met elkaar aan het stoeien zijn. Dit is de plek bij uitstek om deze machtige dieren met weinig moeite te kunnen bespieden.
Meer informatie
| Latijnse benaming: | Capra ibex |
| Biotoop: | In de Alpen, boven de boomgrens |
| Grootte: | Kop-romplengte 115 - 170 cm |
| Gewicht: | 35 - 150 kg |
| Populatie: | 17.000 dieren |
| Winterslaap: | Geen winterslaap |
| Geboorte: | Juni |
Bron: Pro Natura