Bergen in Wallis

De op een na hoogste top van de Berner Alpen én de koudste van het hele Alpengebied. De sterk vergletsjerde Aletschhorn ligt in het Unesco-werelderfgoed Jungfrau Aletsch.

De oversteek van de Liskamm is berucht. Zo ook zijn westelijke top, die ook wel “de Mensenvreter” wordt genoemd.

De herkomst van zijn naam is een mysterie. Maar een ding is zeker: De Dom is de hoogstgelegen Zwitserse berg die zich volledig op Zwitsers grondgebied bevindt.

Met de kabelbaan omhoog naar Klein Matterhorn wordt de klim op de Schwarzfluh een stuk eenvoudiger. Deze top wordt zelden om zichzelf beklommen. Meestal dient hij slechts als oversteekplaats.

Een geliefde bestemming in de buurt van Zermatt, geschikt voor zowel alpinisten als niet-alpinisten. Met de kabelbaan wordt de route wat eenvoudiger, waardoor de Breithorn bekendstaat als de makkelijkst te beklimmen vierduizender.

De Signalkuppe staat op de grens tussen Italië en Zwitserland. Op deze bergreus staat het hoogste gebouw van Europa: de Capanna Margherita.

Een populaire klimroute van de Castor begint bij Klein Matterhorn. In vergelijking met andere bergreuzen is deze klim niet erg zwaar, maar daarom niet minder mooi.

Een berg zo uit een prentenboek: piramidevormig en bijna helemaal vrijstaand. De beklimming van de Weisshorn is een van de mooiste en tegelijkertijd zwaarste beklimmingen in de Alpen.

Deze markante vierduizender met goed herkenbare spits hoort bij de Mischabelgroep. De Nadelhorn is een naar verhouding eenvoudigere vierduizender.

Van de beide tweeling-sneeuwpiramiden Pollux en Castor is Pollux de laagste en tevens minst zware. Het laatste stuk naar de top is echter niet te versmaden.

Ayent-anzère staat bekend om de historische waterleidingen (bisses). Tussen Wildhorn en Rhônedal wachten echter ook vele hoogtewandelingen boven de boomgrens.

Net iets meer dan 4000 m hoog is de Lagginhorn in de Walliser Alpen. Hoewel het een flinke klim is, is het vooral oppassen geblazen bij de moeilijke afdaling.

De Walliser vierduizend meter toppen staan in het gelid aan de zuidelijke horizon. Wie overnacht in de Rinderhütte op de Torrenthorn beleeft dit toppenschouwspel in uitzonderlijk licht.

De Grand Combin de Valsorey is onderdeel van het Grand Combin-massief, dat met recht de “Zwitserse Himalaya” wordt genoemd. Het bergmassief is namelijk omhuld door dikke gletsjerlagen.

Deze veel conditie vergende vierduizender ligt in de Walliser Alpen en bestaat uit twee toppen. De oostelijke top werd voor het eerst beklommen door een vrouw!

De Grand Combin de Grafeneire is onderdeel van het Grand Combin-massief, dat met recht de “Zwitserse Himalaya” wordt genoemd. Het bergmassief is namelijk omhuld door dikke gletsjerlagen.

De gondels overwinnen tot Kreuzboden 840 hoogtemeters en tot Hohsaas opnieuw 750 meter. Het uitzicht op de Saaser gletsjerwereld is dan ook een waarachtig panorama.

Een van de twee Breithorn-tweelingen boven Zermatt. Een populaire tocht voor vierduizender-nieuwelingen, goed bereikbaar dankzij het bergstation Matterhorn Glacier Paradise.

Uitzicht veraf en nabij gecombineerd: aan de ene kant de langste ijsrivier in de Alpen, aan de andere kant het Rhônedal met zicht op de Weisshorn en de Matterhorn.

De noordelijkste top van het Monte Rosa-massief en tegelijkertijd de op een na hoogste berg van Zwitserland. Ook populair voor meervoudige beklimmingen!

De naam Anniviers zou stammen uit het Latijnse “ad nives” (naar de sneeuw). Inderdaad is de eeuwige sneeuw van het Walliser hooggebergte niet meer veraf.

De Matterhorn en Zwitserland zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Deze piramidevormige bergreus, die heel moeilijk te beklimmen is, is een van de meest gefotografeerde bergen ter wereld. Er tegenover ligt de, via een kabelbaan toegankelijke, Klein-Matterhorn.

De stiekeme koning van de Mischabelgroep, boven het Walliser dorp Täsch. De klim omhoog naar de top is bepaald geen peuleschil!

Vanuit het gezinsvriendelijke plaatsje gaat de gondel 500 m omhoog door het naaldbos naar de Hannigalp. Tien gondels beschilderd met sprookjesafbeeldingen - een kinderdroom.

Hoewel hij met de naburige Matterhorn geduchte concurrentie heeft, is de Obel Gabelhorn met zijn gelijkmatige vorm toch voor velen een van de mooiste bergen van de Alpen. Maar niet alleen zijn aanblik is uniek, ook zijn beklimming.

De Breithorn bij Zermatt omvat de volgende toppen en punten: Breithorn West (hoogste top, 4164 m), Breithorn Mittelgipfel (middelste top, 4156 m), Selle (Breithorn-zadel, diepste punt van de bergkam: 4020 m), Breithorn-tweelingen: Breithorn Ost (4138 m) en Gendarm (4106 m); Roccia Nera/Schwarzfluh (4073 m).

Een van de twee Breithorn-tweelingen boven Zermatt. Een populaire tocht voor vierduizender-nieuwelingen, goed bereikbaar dankzij het bergstation Matterhorn Glacier Paradise.

De beklimming van de Parrotspitze begint aan de Zwitserse kant bij de bekende Monte Rosa-Hütte. Deze top behoort tot het Monte Rosa-massief.

De klim naar de Dent d'Hérens is een van de meest spectaculaire vierduizender-beklimmingen. De berg in de schaduw van de Matterhorn maakt deel uit van de bergkam op de grens tussen Italië en Zwitserland.

Vanuit elke windrichting toont de Rimpfischhorn zich van een andere kant: soms als een gletsjer, soms als een steil aflopende rotswand. De top is goed herkenbaar aan zijn gerimpelde bergkam.

Het Rhônedal bij Füssen, 2000 m lager. Indrukwekkend, vanaf hierboven zijn de spoorweg en de auto's op de snelweg onder Sion te zien. Een echt observatiepunt in Midden-Wallis.

Niet ver van Zermatt troont de voor een groot deel in ijs gehulde Dent Blanche. Hij vormt de afsluiting van het dal van Zinal en is een zaak voor ervaren alpinisten.

De Dürrenhorn staat aan het einde van de Nadelgrat-bergkam. Daarom is hij wat verstopt en hierdoor minder populair. De klim is verraderlijk, onder andere door toenemend steenslaggevaar.

De Grand Combin de la Tsessette is onderdeel van het Grand Combin-massief, dat met recht de “Zwitserse Himalaya” wordt genoemd. Het bergmassief is namelijk omhuld door dikke gletsjerlagen.

Op een imposante 4634 m hoogte troont de Dufourspitze in het Monte Rosa-massief. Deze bergtop is de hoogste van Zwitserland!

Naamgever van deze vierduizender is de man die hem voor het eerst beklom: Joseph Zumstein. De Zumsteinspitze ligt midden in het Monte Rosa-massief, tussen de Dufourspitze en de Signalkuppe.