Engadyna uznawana jest za kolebkę sportów zimowych. Mnóstwo słońca, śniegu i stoki, a także, dla freestylowców, park o doskonałej reputacji na lodowcu Corvatsch. 

Błysk w ich oczach mógłby rozświetlić góry Engadyny w ciemną noc. Kiedy Nalu i jego rodzice NIck i Bina przeglądają album ze zdjęciami z przeszłości, historia goni historię. Są tam zdjęcia z przejazdów ekip telewizyjnych, szalone skoki i prawdziwa radość życia. Kiedy słuchasz Nicka i Biny zdajesz sobie sprawę: oni mają jakiś specjalny gen. Sport, który uznali za tak ekscytujący w latach 80-tych teraz nosi nazwę freestyle. A dziś ich syn podziela tę wspólną pasję. Ale, opowiedzmy ich historię po kolei: 

Kiedy Nick przyjechał do Engadyny we wczesnych latach 80-tych w wieku zaledwie 20 lat, miał już za sobą setki akrobacji i "helikopterów" - obród dookoła swojej osi. W domu, w Ticino, wraz z bratem stworzyli ekipę "Sci Hot Dog Ticino". To grupa szalonych, młodych narciarzy, którzy ćwiczyli akrobacje na nartach. Właściwie to Nick planował tylko zarobić trochę pieniędzy jako instruktor w Engadynie przez kilka lat. I już nigdy nie wyjechał. "Tu jest jak w raju", twierdzi. Góry stworzyły doskonały plac zabaw dla ludzi głodnych wyzwań, jak Nick. 

Bina również nie mogła opuścić Engadyny w tym czasie. Jako osoba aktywna, jest utalentowaną narciarką i windsurferką. Ale to nie wszystko. "W tym czasie pojawił się snowboard, później narty carvingowe - zawsze byliśmy pierwszymi, którzy musieli spróbować nowości". Wspomina Bina. Oczywiście nie skończyło się na próbowaniu. Obydwoje mięli taki talent, że wkrótce stali się najlepszymi w licznych dyscyplinach. 

W tamtych czasach zmieniała się także reklama marek sportowych. Twórcy filmowi, projektanci jak Willy Bogner dowiedzieli się o Nicku i Binie i zaprosili ich do udziału w scenach ich filmu. "Znając nasze rozmiary, można nas było ubrać dowolnie, znaliśmy się też z każdym rodzajem sprzętu. Byliśmy doskonałymi modelami do ujęć pełnych akcji", stwierdza Bina. Od zawrotnej prędkości na nartach w lodowym kanale, do zabawnej choreografii dla dwojga, po diabelskie wyścigi w filmach Bognera po jazdę w śniegu i puchu w filmach promujących Engadynę - Nick i Bina byli ważni, gdziekolwiek się udali. 

Swoją obecnością, wirtuozją, wyczynami z wykorzystaniem różnorodnego sprzętu zimowego, legendarną sesją skoków po dniach pracy jako instruktorzy, Bina i NIck pomogli kształtować scenę freestylową w Engadynie. "Freestyle właściwie oznacza robienie rzeczy po swojemu. To właśnie wtedy robiliśmy", wspomina Bina. Bycie odrobinę szalonym było oczywiście tego częścią - przynajmniej w oczach innych. Ze swojej perspektywy żyli pasją, którą kochali, nie tracąc z oczu zabawy i przyjemności w połączeniu z kreatywnością i akrobatyką. Ta postawa wobec życia to coś, co przekazali swojemu synowi Nalu. 

“Chłopcy robią dziś dokładnie to samo, co my kiedyś - tylko skala tego jest dużo większar”. Nick spogląda na swojego syna Nalu. 20 latek uznawany jest za jeden ze wschodzących talentów na szwajcarskiej scenie freestylowej. Freestyle Park na lodowcu Corvatsch to jego plac zabaw. Park jest uznawany przez wielu freestylowców za jednen z najlepszych w regionie alpejskim. Co roku, najlepsi sportowcy spotykacją się w Engadynie, trenują i rywalizują. Wielkie wydarzenie odbędzie się w 2025: wtedy zorganizowane zostaną tutaj Mistrzostwa Świata - FIS Freestyle World Championship.

Tak Nalu opisuje siebie. Wychowany w Engadynie i Ticino, właśnie zakończył Swiss Olympic School w Tenero. W środowisku freestylowmy mówi się o nim, że ma wielki talent. Freestyle to jego pasja, ale priorytetem jest zabawa sportem - czy to na nartach, snowboardzie, deskorolce, rowerze czy surfingu.

Wszystko rozwijało się dla Nalu doskonale: osiągał doskonałe wyniki w zawodach i miał miejsce w ekipie Swiss Ski. Wyglądało na to, że czeka go pełna sukcesów, profesjonalna kariera. I wtedy nadeszła "Corona", zima bez zawodów, w których można tworzyć swoją reputację. Kolejny rok, doskonałe wyniki się nie pojawiały, Nalu walczył o swoją motywację. Spotkało go jeszcze większe wyzwanie: na początku kolejnej zimy, młody zawodnik doznał kontuzji. Tym sposobem zakończył sezon zanim na dobre się rozpoczął. A co gorsze, wszystko stało się w czasie, gdy pojawiła się perspektywa mistrzostw na jego własnym podwórku.

Ale Nalu nie byłby Nalu, gdyby pozwolił byle czemu się pokonać. Rozczarowanie stratą sezonu było większe niż ból kontuzji, ale na szczęście zebrał się w sobie i poradził sobie z tą sytuacją w spokojny sposób. "Bardzo pomogło mi to, czego nauczyli mnie rodzice: są sprawy, których nie możesz kontrolować - ale zawsze możesz znaleźć trochę przyjemności".

Kiedy tylko lekarze wyrazili zgodę, Nalu odrzucił kule i pracował nad odbudową kolana jeżdżąc na rowerze górskim. Oczywiście ciągneły go góry. Wkrótce wrócił do Parku Corvatsch. Jeszcze nie na nartach, ale jako instruktor dla młodych freestylowców. Do klubu w Engadynie uczęszczało do 60 dzieciaków. Nalu to doskonały przykład, jedyny w swoim rodzaju. Wspieranie w czasie treningów, doradzanie, inspirowanie daje Nalu niemalże tyle radości, co własne skoki. "Przyzwyczaiłem się do spędzania czasu z dzieciakami. Wiem, co mogą osiągnąć i to jest super".

Wielkie marzenie Nalu? Pokazać całemu światu, co potrafi, podczas Mistrzostw Świata FISS Freestyle na jego "podwórku". "Przede mną mnóstwo pracy" stwierdza. "Ale będę ciężko pracował". Jego rodzice również wypatrują tego dużego wydarzenia. "Od zawsze marzyliśmy o czymś takim", przyznaje Nick. A teraz mamy okazję pokazać naszą freestylową okolicę entuzjastom z całego świata. Mega!".

Engadyna to miejsce, gdzie Nick i Bina należeli do pionierów freestylu w dolinie. To tutaj ich syn kontynuuje ich pasję w dyscyplinie dla kochających wolność, rywalizuje z najlepszymi na świecie. To tutaj dorastają kolejne pokolenia freestylowców, celebrujących radość zabawy z grawitacją, akrobacją i stylem. To tutaj zbiera się cały świat freestylu. Można powiedzieć, że freestyle "wraca do domu". Udanej podróży!